விஷ்ணு விபூதி ருத்ராக்ஷம் அணிபவரே- ஆழ்வார்களின் பாடல்களிலிருந்து ஆதாரங்கள்

 விஷ்ணு தேவர் விபூதி அணிபவர் என்று வேதம்,புராணம்,இதிஹாசம்,ஸ்மிருதிகள் மட்டும் கூறவில்லை,ஆழ்வார்களின் பாடல்களும் கூறுகின்றன.

“தாழ்சடையு நீண்முடியு மொண்மழுவுஞ் சக்கரமுஞ்
சூழரவும் பொன்னாணுந் தோன்றுமாற் -குழுந்
திரண்டருவி பாயுந் திருமலைமே லெந்தைக்
கிரண்டுருவு மொன்றா யிசைந்து” –   (நம்மாழ்வார்)

“பிறைதங்கு சடையானை வலத்தே வைத்துப்
பிரமனைத்தன் னுந்தியிலே தோற்று வித்து ” – (திருமங்கையாழ்வார்)

மேலுள்ள நம்மாழ்வார் பாடலில் சிவபெருமானும் விஷ்ணு மூர்த்தியும் ஒவ்வோர் பாதித் திருமேனியை உடையவராய்ச் சேர்ந்து ஒரு வடிவராய் இருக்கின்றனர் என்று அறியலாம்…திருமங்கையாழ்வார் பாடலில் வலப்பாகத் திருமேனி சிவபெருமானாகவும் இடப்பாகத் திருமேனி நாராயண மூர்த்தியாக இருக்கின்றனர் என்று உள்ளது…
வலப்பாகம் ஆண்பால் என்றும் இடப்பாகம் பெண்பால் என்று கொள்ளும் வழக்கத்தின்படி,சிவபிரான்,ஆண் தன்மையுடைய சக்திமான் என்றும்,நாராயணமூர்த்தி பெந்தன்மையுடைய நால்வகை சக்திகளுள் ஒன்றான சக்தி வடிவினர் என்று அறியலாம்…நாராயணர்,சிவனாரின் நால்வகை சக்திகளில் ஒருவர் என்பதை கந்தபுராணம் இவ்வாறு கூறுகிறது :

“நால்வகைப்பட்ட நண்ணிய சத்தியுண் – மாலு மொன்றாதலின் மற்றது காட்டுவான்”

ஆக,சிவபிரானுடைய திருமேனி முழுவதும் திருநீறு பூசப்பட்டிருப்பதால்,அவர் திருமேனியில் இடப்பக்கத்திலுள்ள நாராயணர் திருமேனியிலும் திருநீறு பூசப்பட்டிருக்கும் என்ற உண்மையை நாம் அறியலாம்…
மேலும் நம்மாழ்வார் இவ்வாறு கூறுகிறார் :

கரிய மேனிமிசை வெளிய நீறுசிறி தேயிடும்
பெரிய கோலத் தடங்கண்ணன் விண்ணோர் பெருமான்தன்னை
உரிய சொல்லா லிசைமாலைகள் ஏத்தியுள்ளப் பெற்றேற்கு
அரிய துண்டோ எனக்கின்று தொட்டுமினி யென்றுமே

இந்தப் பாடலின் முதல் வரியின் கருத்து “நாராயணமூர்த்தி,சிவசின்னங்களுள் ஒன்றான திருநீற்றைத்,தன் கரியத் திருமேனியில்,நன்றாக பிரகாசிக்கும்படி தரிந்த்திருக்கிறார்”  …

“உடையார்ந்த வாடையன் கண்டிகை யன்உ டை நாணினன்
புடையார்ப்பொன் னூலினன் பொன்முடி யன்மற்றும்பல் கலன்” -(ஏழாம் திருவாய்மொழி)

இந்தப் பாடலின் கருத்து “நாரயண மூர்த்தி,ருத்ராக்ஷ மாலை அணிந்திருக்கிறார்” என்று அறியலாம்…கண்டிகை என்றால் ருத்திராக்ஷம் என்று பொருள்…

எறிய பித்தினோ டெல்லா வுலகு கண்ணன் படைப்பென்னு
நீறு செவ்வே யிடக்காணி னெடுமா லடியா ரென்றோடு
நாறு துழாய் மலர் காணி னாரணன் கண்ணி யீதென்னுந்
தேறியுந் தேறாது மாயோன் றிறத்தின ளேயித் திருவே – (நான்காம் திருவாய்மொழி)

தணியும் பொழிதில்லை நீரணங் காடுதி ரன்னைமீர்
பிணியு மொழிகின்ற தில்லைப் பெருகு மிதுவல்லான்
மணியி லணிநிற  மாயன் றமரணி நீறு கொண்டு
வணிய முயலின்மற் றில்லைகண் டீரிவ் வணங்குக்கே   -( ஆறாம் திருவாய்மொழி)

இந்தப் பாடல்களின்வழி விஷ்ணு மூர்த்தியின் அடியவர்கள் அன்புடன் தரிப்பதற்கு உரியவை திருநீறு அணிபவர் என்றும் அதனால் மற்ற சின்னமாகிய ருத்ராக்கமும் அணிவார்கள் என்பதும் தெள்ளத் தெளிவாக உள்ளன…

இக்காலத்தில் சிலர்,நீறு என்பதற்கு சாந்து,ஊர்த்தவ புண்டரம் என்றெல்லாம் அர்த்தம் கூறுகின்றனர்…இருப்பினும், ஊர்த்தவ புண்டரத்துக்கு நீறு எனும் பெயர் வடமொழி மற்றும் தென்மொழி நிகண்டுகளான அமரம்,திவாகரம்,பிங்கலந்தை,சூடாமணியில் கூறப்படவில்லை…நீறு என்றால்,விபூதியையும் கண்டிகை என்றால் ருத்ராக்ஷத்தையும் மட்டுமே குறிப்பன…
மேலும்,நம்மாழ்வார்கள் போன்றோர்,ராமானுஜருக்கு முந்தையவர்கள்..ராமானுஜர் தான் ஊர்த்தவபுண்டரத்தை உருவாக்கியவர்…இதற்கு ஆதாரம் :

1. “ஸ்ரீ பெரும்பூதூரில்  இவ்வருஷத்திற்கு 870 வருஷமான கலி நாலாயிரத்து நூற்றெட்டுக்கு பிங்கள வருஷம்…திருவவதரித்தருளிய ஸ்ரீ பாஷ்யக்காரர் காலத்திற்கு முன்பு இப்போதுள்ள ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் பஸ்மாதிதாரணராய் இருந்தார்கள்…அப்படியிருந்த இவ்வைஷ்ணவர்களுக்கு ச்வேத பீத வர்ண புண்டரங்களையும் -நூதனமாக வெளியிட்டு அவைகளை திக்விஜயஞ் செய்வித்து தாபித்தார் கிடாய்..அதற்கு முன் இவர்களுக்கு திருமண்ணேது சிவந்த  ஸ்ரீ  சூர்ண  மேது காண் ” (உடையவர் சூர்ண விளக்கம்)

2. “சகவர்ஷம் ஆயிரத்திருபத்தொன்றான பகுதான்ய வர்ஷம் பங்குனி மாதத்தில் -திரு நாராயணப் பெருமாளைக் கண்டு  திருமஞ்சனஞ் செய்வித்துக் கல்யாண ஸரஸின் வட மேற்கில் திருமண்ணையும் கண்டெடுத்துக் கோயில் நகர் முதலியவைகளைத் திருத்தி ” .(வடகலைக் குருபரம்பரை )

ஆக,ராமானுஜருக்கு முந்தைய ஆழ்வார்கள் ஊர்த்தவப் புண்டரத்தைப் பற்றி பாடவில்லை…அதனால் தான் அவர்கள்,விபூதியையும் ருத்ராக்ஷத்தையும் பற்றி பாடுகின்றனர்…
ஆகையினால்,விஷ்ணு மூர்த்தி,விபூதியையும்  ருத்ராக்ஷத்தையும் அணிந்தவர் என்பதே ஆழ்வார்களின் கருத்து…ஆகையினால்,விஷ்ணு மூர்த்தி சிவபக்தரே….

உதவிய நூல் : “சைவ பூஷண சந்திரிகை” (சைவ மஹாசரபம் நா.கதிரைவேற்பிள்ளை)